Oké, hoe kan het zo uit de hand lopen? Meestal is een ‘Stau’ de boosdoener. Simpel gezegd: wolken knallen tegen een kant van de Alpen en laten daar al hun sneeuw vallen. Bij een Südstau krijgt de zuidkant de volle laag, wat zorgt voor bizarre hoeveelheden sneeuw in Italië en het zuiden van Oostenrijk. Bij een Nordstau is het precies andersom en zijn de noordelijke regio's in Frankrijk en Zwitserland aan de beurt. Een halve meter verse sneeuw is fantastisch, maar als er in twee dagen tijd anderhalve meter of meer naar beneden komt, wordt het een ander verhaal. Dan is het geen zegen meer, maar een enorme massa die voor serieuze problemen zorgt.
Zodra het nieuws over code rood de ronde doet, voel je de sfeer in een skidorp veranderen. Vergeet die strakblauwe luchten en perfecte pistes; de realiteit is ineens heel anders. Het eerste dat je merkt: de liften gaan op slot. Niet alleen vanwege de sneeuwval zelf, maar vooral door de keiharde wind en het torenhoge lawinegevaar. De pistenbully's kunnen hun werk niet meer doen en al het personeel is bezig met het veiligstellen van de belangrijkste plekken. 's Ochtends vroeg hoor je dan de doffe knallen van lawines die gecontroleerd worden afgeschoten. In het ergste geval wordt het hele dal afgesloten en kan er niemand meer in of uit. Houd in zo'n situatie altijd de officiële waarschuwingen in de gaten, die voor heel Europa te vinden zijn op Meteoalarm, de verzamelsite van de nationale weerdiensten.
Die enorme bak sneeuw heeft één direct en levensgevaarlijk gevolg: lawines. De gevarenschaal, die van 1 tot 5 loopt, schiet bij een code rood situatie direct naar 4 (groot) of zelfs 5 (zeer groot). En niveau 5, dat is geen grap. Dit betekent dat grote lawines spontaan kunnen loskomen en tot diep in de dalen kunnen doordringen, waar ze zelfs een bedreiging voor de bebouwing vormen. Voor ons als skiërs en snowboarders is de boodschap dan ook simpel: blijf op de pistes die eventueel nog open en beveiligd zijn. Off-piste gaan is onder deze omstandigheden spelen met je leven. De lokale lawinediensten, zoals het wereldberoemde WSL-Instituut voor Sneeuw- en Lawineonderzoek SLF in Zwitserland, zijn hier glashelder over. Hun advies is wet.
Stel, je zit er middenin. Ingesneeuwd. Wat nu? De belangrijkste tip is simpel: doe wat de locals en de pistedienst zeggen. Punt. Ga niet zelf stunten of proberen ‘toch even die ene afdaling te pakken’. Dit is een tijd voor geduld. Check de updates via de app van het skigebied of de website van het lokale toerismebureau. Het betekent vaak dat je een of twee dagen vastzit in je dorp. Probeer het te zien als een onverwacht avontuur. De perfecte smoes om eindelijk dat boek te lezen, een spelletjesmiddag te houden of de wellness in je accommodatie uit te proberen. Onthoud dat de professionals in het hele alpengebied, van Frankrijk tot Oostenrijk, precies weten wat ze doen.
Klinkt allemaal best heftig, zo'n code rood. En dat is het ook. Maar er is een beloning voor je geduld. Want als de storm eindelijk is uitgeraasd, de hemel openbreekt en de lawinedienst de pistes vrijgeeft... dan staat je iets magisch te wachten. Het hele landschap bedolven onder een vers, onaangeraakt pak poeder, met een strakblauwe lucht erboven. De legendarische ‘bluebird powder day’. Voor de wintersporters die verstandig zijn geweest tijdens de storm, is dit de ultieme beloning: de beste afdalingen van het hele seizoen.
Terug naar Wintersport vakantie